The melodin: จอกแห่งไฟนิรัน - นิยาย The melodin: จอกแห่งไฟนิรัน : Dek-D.com - Writer
×

    The melodin: จอกแห่งไฟนิรัน

    หนึ่งทำนองเพลงที่ขับขานเรื่องราวของนักเวทย์คนหนึ่ง ชื่อของเขาได้กลายเป็นตำนานและตำแหน่งสูงสุดของนักเวทย์ Melodin ปัจจุบันชื่อนี้เป็นที่รู้จักในนามของสภาบันเวทย์ที่แข็งแกร่ง และทรงอำนาจที่สุดในอคาเบีย

    ผู้เข้าชมรวม

    534

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    534

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ก.พ. 57 / 23:55 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    The Melodin 

    'โรงเรียนที่รวมเหล่าบรรดา เทพ ครึ่งเทพ มนุษย์ เอฟล์ อสูรและอื่นๆ เพื่อสอนการเป็นจอมเวทที่เก่งกาจในสายที่ตนชื่นชอบ
    อนึ่ง...ไม่ได้เปิดสอนเพื่อนำไปก่อสงครามและความเดือดร้อนในอาณาจักรใดๆทั้งสิ้น หากศิษย์คนใดกระทำทางโรงเรียนจะไม่ถือว่าเป็นจอมเวทของสถาบันอีกต่อไป
    หากท่านประสงค์ที่จะมาเรียนที่นี่กรุณากรอกใบต้องประสงค์สาขาบนกระดาษที่เราให้ด้วยค่ะ/ครับ'
        
            เมื่อเสียงในลูกแก้วกล่าวจบลงเป็นรอบที่สิบ ลีเอล มาร์ดีน อูรีบาค ถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาอย่างเศร้าใจ ทำไมน่ะเหรอ? ถามได้ ก็ไม่รู้ว่าจะเลือกอะไรน่ะสิ ทุกคนเลือกแล้วก็เดินทางกันหมดแล้วอ่ะT^T (ถูกทิ้งอีกละ) แต่จะโทษใครก็ไม่ได้เพราะที่จริงที่มาเรียนนี่ก็แค่จะมาตามหาของในโรงเรียนอ่าและได้ยินว่าของกินอร่อย(>w<) จะมีสาขาไหนไหมเนี่ยที่จะเข้านอกออกในที่ไหนก็ได้แถมเข้าออกโรงเรียนกี่โมงก็ได้อ่าาา ร่างเล็กบอบบางกลิ้งไปกลิ้งมาเหมือนขนมก้อนกลมๆ? ว่าแต่ซีเกลเลือกเรียนที่สาขาไหนหว่าเผื่อติดสอยห้อยตามได้ นึกถึงก็มาพอดี ตายยากจริง= = 

                            "นายเลือกสาขาไหนอ่ะ"

                            "= ='' ยังเลือกไม่ได้? ฉันเลือกลงสาขาเวท เมโลดิน"

                            "ทำไมถึงเลือกที่นั่นอ่ะ"

                            "= =''.....ขี้เกียจมีกฏวุ่นวายในการเข้านอกออกในสถานที่ต่างๆในโรงเรียน และบลาๆๆ ไปล่ะนะ" คนฟังถึงกับอึ้ง ไม่ใช่ในความขี้เกียจและเหตุผลมากมายที่พร่ำบอกแต่ไม่ฟังของเพื่อนนะ แต่เมื่อกี้ เข้านอกออกในไม่ต้องวุ่นวายสินะ แจ่มค่ะ เอานี่ล่ะเธอตัดสินใจอย่างรวดเร็วและส่งใบพลางวิ่งไปยังประตูมิติที่เชื่อมที่นี่กับโรงเรียนไว้ โดยไม่ได้รู้เลยว่า ทางข้างหน้าจะเป็นเช่นไร......เพราะไม่นึกมาก่อนน่ะสิ

                            'รอก่อนนะ ฉันจะตามหามันให้เจอ และก็จะเอาของกินอร่อยๆมาฝากล่ะ' =w= (= ='' ดูเธอระรื่นจริงๆนะ : ซีเกล)

                             "แล้วรู้รึเปล่า? ว่าที่เราจะเรียนน่ะเกี่ยวกับอะไร" ซีเกลถามด้วยเสียงเครียดกับใบหน้าที่เครียดเต็มทน
                             
                             "ไม่ล่ะแต่คิดว่าไม่น่ายาก ทำหน้าเครียดขนาดนั้นไม่ได้ถ่ายท้องมารึไงอ่ะ ซีเกล"

                             "= =...เธอนี่คิดง่ายๆสบายๆดีนะ........"

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น